Let Your Light Shine

You are Here: Home / Sermons / Following Jesus the Lord of All / Sermons 31-41 / Let Your Light Shine

August 28, 2011 | By Derick Parfan | Scripture: Matthew 5:13-16

Watch Now

[blip.tv 5556589]

Listen Now

Jesus’ Mission is Our Mission

Ang isang tunay na Cristiano ay siyang tagasunod ni Jesus. Ibig sabihin, kung ano ang misyon na ginampanan ni Jesus sa kanyang pagparito sa mundo at ipinagpapatuloy niya sa pamamagitan ng Espiritu, hindi malalayo doon ang misyon ng bawat isang tagasunod ni Jesus. Ang ministeryo ni Jesus ay nagpapakita ng kanyang pag-ibig sa mga mahihirap, maysakit, mga inaapi, at lalo na sa mga taong makasalanan at hiwalay sa Dios. “Sapagkat ako na Anak ng Tao ay naparito pang hanapin at iligtas ang naliligaw” (Luke 19:10). “Pinili niya ako upang ipangaral sa mga dukha ang Magandang Balita. Sinugo niya ako upang ipahayag sa mga bihag na malaya na sila, at sa mga bulag na makakakita na sila. Sinugo rin niya ako upang palayain ang mga inaapi, at ipahayag na dumating na ang panahon ng pagliligtas ng Panginoon” (4:18-19).

Namatay si Jesus sa krus, inilibing, sa ikatlong araw ay nabuhay na muli, umakyat sa langit at ngayo’y nasa kanang kamay ng Dios. Ginawa niya iyon, tiniis ang hirap, nagpakababa, namuhay kasama natin, naging kahiya-hiya ang kamatayan, para ano? “Para sa pamamagitan niya’y maituring tayong matuwid ng Dios” (2 Cor. 5:21), “para madala niya tayo sa Dios” (1 Pet. 3:18). Pero ang misyong ito ay nais niyang ipagpatuloy ng lahat ng kanyang mga tagasunod. “Ibinigay niya sa [atin] ang tungkuling (misyon) papanumbalikin ang mga tao sa kanya” (2 Cor. 5:18). Hangga’t hindi pa bumabalik ang Panginoong Jesus, hangga’t may mga taong hindi pa nakakakilala sa kanya at nananatiling hiwalay sa Dios, hangga’t may mga taong naghihirap pa at mga inaapi, nananatili ang misyon nating ipangaral at ipamuhay ang katotohanan ng mabuting balita ni Cristo. “Across the street / Or around the world / The mission’s still the same / Proclaim and live the Truth / In Jesus’ name.”

Nais ng Dios para sa lahat ng mga Cristiano ay may impluwensiya sa paligid niya – sa pamilya, eskuwelahan, palengke, opisina, government offices, at kung saan man tayo dinadala ng Panginoon. Pero ang tanong, bakit maraming lugar na hindi nararamdaman ang impluwensiya ng mga Cristiano? Dahil ba wala o kakaunti ang mga Cristiano dun? Hindi lang naman bilang ang pinag-uusapan dito. Ang pinag-uusapan ay kung ang mga Cristiano bang nasa mga lugar na iyon ay ginagampanan ang misyong ibinigay ng Dios sa atin. Alam natin kung ano ang misyon natin, alam naman nating hindi lang natin ito basta ipauubaya sa mga pastor at mga misyonero. Alam natin iyan. Pero ang problema bakit hindi gaanong nararamdaman ang influence ng mga Cristiano sa call center o sa government ay dahil hindi natin inilalagay sa isip at puso natin ang “identity” natin. Nakadepende sa kung sino tayo at ano ang pagkatawag natin sa klase ng “influence” na magkakaroon tayo sa ibang tao. Nakadepende sa “identity” natin kung ano ang magiging pangarap o “intention” natin.

Our Identity

Mahalagang malaman natin ang identity natin bago tayo magkaroon ng malaking influence sa ibang tao. Anumang ginagawa natin ay reflection ng pagkakakilala natin sa sarili natin. Kaya ang tanungin natin sa sarili natin ngayon, “Sino ba tayo? Ano ba ang pagkakatawag sa atin ng Dios?” What we do flows from our knowledge of who we are. Kung mag-apply ka ng trabaho, at ang position mo ay janitor, ano ang gagawin mo? Uutusan mo ba ang boss mo na magwalis? Kung manager, ano ang gagawin mo? Ikaw ba ang maglilinis ng toilet ng opisina? Kung ano ang gagawin mo ay nakadepende sa kung sino ka sa kumpanyang iyon. Ganun din sa kaharian ng Dios, maaaring iba-iba ang specific roles na bigay sa atin ng Dios, pero meron tayong pare-parehong identity na ang ginamit niyang illustration ay “salt and light.” Verse 13, “You are the salt of the earth.” Verse 14, “You are the light of the world.” Ang kausap niya dito hindi lang mga apostol, hindi lang mga leaders, hindi lang mga pastor o misyonero, ang kausap niya ay lahat ng mga tagasunod niya (v. 1).

Dalawang images ng isang Cristiano. Pero merong isang itinuturo tungkol sa gampanin o pagkakatawag sa atin ng Dios. “You are the salt of the earth.” Ang asin, sa panahon ng Bagong Tipan at hanggang ngayon ay may iba’t ibang gamit. Pero tingnan natin ang dalawa sa pangunahing gamit nito na may kinalaman sa pagkain – pampalasa (flavor) at pampatagal masira (preservative). Kapag ang pagkain matabang at walang lasa, hindi masarap kainin. Pero kung nilagyan ng pampalasa, mas gaganahan kang kumain kasi masarap. Ang mundong ginagalawan natin, maraming tao ang nagtitiis dahil walang lasa ang buhay, parang walang kabuluhan. Kahit na parang nag-eenjoy sila sa mga makamundong bagay, isang araw mararamdaman nila na walang direksiyon ang buhay. Ang sabi ng Panginoon, tayo ang asin na pampalasa. Nagbibigay-sigla. Nagbibigay-gana.

Ang asin din ay preservative. Kapag inasnan ang isang pagkain, mas tumatagal ang buhay, matagal bago mabulok. Ang mundong ginagalawan natin ay bulok dahil sa kasalanan. Unti-unting nasisira at patungo sa kapahamakan, sa hatol ng Dios dahil sa karumihan nito. Pero tayong mga Cristiano ay asin na gagamitin ng Dios para hindi lalong lumala ang pagkalugmok ng tao sa kasalanan, para mapigilan ang kabulukan sa lipunan, para matulungan ang mga taong tumalikod sa kanilang kasalanan.

Hindi lang asin, tayo rin ay ilaw. Madilim ang mundong tinitirhan natin ngayon. Madilim kasi hindi alam ng mga tao kung ano ang katotohanan ng Salita ng Dios. Madilim kasi ang mga tao ay patuloy na namumuhay sa kasalanan. Madilim dahil marumi ang buhay ng mga tao. Pero tayo ay ilaw. Narinig natin ang katotohanan at binabago tayo nito. Nasa atin na ang liwanag ni Cristo. Nililinis na tayo ng Dios. Tayo ang ilaw na magliliwanag sa buhay ng iba.

Meron tayong ibang identity, iba sa mundong ito. Ang buhay natin dapat iba, pero di hiwalay. Tandaan nating identity ang pinag-uusapan dito. Hindi niya iniutos na “maging asin kayo” o “maging ilaw kayo.” Ang sabi niya, asin na tayo, ilaw na tayo. Ang tanong na lang, hahayaan ba natin na maramdaman ang alat natin, na makita ang liwanag natin?

Our Influence

Kung tayo ay “salt and light” ano ba dapat ang epekto natin sa ibang tao? Siyempre hindi puwedeng maitago o mawala ang influence natin saan man tayo naroroon. Dapat nararamdaman, dapat nakikita. Pero hindi laging nakikita, hindi laging nararamdaman ang influence na iyon. That’s the problem.

Ang tawag sa atin ay asin, kaya dapat ang impluwensiya natin sa ibang tao ay tulad ng asin. Nararamdaman nila na nandoon tayo, kung nasa opisina tayo nakikita ng officemates natin na may kakaiba sa office, at yung kakaibang lasa na iyon ay hahanap-hanapin. Pero ganoon ba ang nangyayari sa office ninyo? Sa bahay ninyo? May problema ‘di ba kaya hindi yun nangyayari. Kung tayo ay asin, ibig sabihin ang pagiging Cristiano natin hindi pangdisplay lang. Ano ba ang inam ng asin na hindi mo malasahan ang alat? Wala ngang ganoong asin! Verse 13, “Kayong mga tagasunod ko ang nagsisilbing asin sa mundo. Ngunit kung mag-iba ang lasa (o, mawalan ng lasa) ng asin, wala nang magagawa para ibalik ang lasa nito. Wala na itong pakinabang kaya itinatapon na lang at tinatapak-tapakan ng mga tao” (ASD).

Ang tawag sa atin ay ilaw, kaya dapat ang impluwesiya natin sa ibang tao ay nakikita nila. Verse 14, “Kayo ang nagsisilbing ilaw sa mundo. Kung paanong ang isang lunsod sa ibabaw ng isang burol ay hindi maitatago, dapat ay ganoon din kayo.” Nakikita nilang nandoon tayo, nakikita nilang may liwanag sa atin, nakikita nilang nasa atin ang sagot sa mga tanong nila sa buhay (tulad ng, “Ano ba ang layunin ng buhay?”; “Kung may Dios, bakit ganito ang nangyayari sa buhay ko?”), nakikita nila ang kasalanan nila kasi nakikita nilang iba ang pamumuhay natin, nakikita nilang kailangan nila ng isang Tagapagligtas, nakikita nilang wala silang magagawa sa sarili nila, nakikita nila kung ano ang katotohanang dapat nilang panghawakan, nakikita nila kung sino ang dapat nilang tularan.

Pero kung hindi ganito ang nakikita sa atin sa bahay o sa eskuwelahan, may problema. Verse 15, “Walang taong nagsindi ng ilaw at pagkatapos ay tatakpan ng takalan. Sa halip, inilalagay ang ilaw sa patungan upang magbigay-liwanag sa lahat ng nasa bahay.” Nasa atin na ang liwanag, ang dapat lang nating gawin ay ilagay ang sarili natin sa posisyong makakaimpluwensiya sa ibang tao. Napakahalaga ng presence ng mga Cristiano. Hindi n’ya sinasabing gumawa tayo ng bagong asin o magparami ng asin, kundi lumabas, get out of the salt-shaker. Hindi gumawa ng ilaw, kundi tanggalin ang tumatakip sa ilaw.

Verse 16, “In the same way, let your light shine before others…” Ipakita natin sa pamumuhay natin na naliwanagan na tayo (Eph. 5:13). Kung mamumuhay tayo nang malinis at walang kapintasan at may katangiang binabanggit ni Jesus sa kanyang Beatitudes (5:3-12), magsisilbi tayong ilaw na nagliliwanag sa ibang tao (Phil. 2:14-15).

Objection ng iba, “Ang laki ng mundo para magkaroon ako ng impluwesiya. Ano ba ang magagawa ko diyan?” Malaki nga ang mundo, pero sabi ni Jesus, “You are the salt of the earth.” “You are the light of the world.” Hindi mo naman gagawin yun na mag-isa. Sabi niya, “Kayo…” (plural). Gagawin ng sama-sama, magtutulung-tulong ang mga Cristiano, lahat ng churches. Ang isang butil ng asin, wala gaanong epekto, pero kapag sama-sama, lasang-lasa mo ang alat! Isang flashlight sa buong baranggay na brownout hindi mararamdaman ang epekto, pero paano kung sabay-sabay na bubuksan ng lahat ng mga Cristiano ang flashlight nila, tiyak na masisilaw ang buong barangay sa liwanag! Ang problema hindi dahil kakaunti ang Cristiano sa isang barangay, maaaring sa ibang lugar ganun ang kaso. Pero sa atin? Marami tayong Cristiano dito, tabi-tabi nga ang mga churches. Ang mga church buildings nakikita, pero ang mga Cristiano nandun lang sa loob, hindi lumalabas.

Mahalagang naroon ang presensiya natin sa ibang tao, pero ang pinakamahalaga ay hindi iyong presence natin kundi yung presence ni Jesus sa pamamagitan ng power ng Holy Spirit. Sinabi ni Jesus sa atin, “You are the light of the world.” Pero sabi din niya, “I am the light of the world” (John 8:12). Ginamit ni Donald Barnhouse ang illustration dito na tayo ay parang buwan. Hindi tayo ang araw. Wala tayong sariling liwanag. Ang liwanag na nakikita sa atin ay reflection lang ng liwanag ng araw na tumatama sa atin. At kung ilalagay natin ang sarili natin sa posisyong makakatanggap tayo ng pinakamaraming liwanag galing sa araw, full moon ang kalalabasan at makikita ng mga tao ang ganda ng liwanag na nasa atin.

Magkakaroon tayo ng malaking impluwensiya sa iba kung hahayaan nating si Jesus mismo ang magliwanag sa atin at yung liwanag na iyon ay ma-reflect sa ibang tao. Kaya tanungin natin ang sarili natin, tinatanggap ba natin ang liwanag galing kay Jesus? Kumusta ang relasyon natin sa kanya? Kumusta ang pakikinig natin sa kanyang mga salita? Kumusta ang pagsunod natin sa kanyang kalooban? Tandaan natin, hindi natin madadala ang ibang tao palapit kay Jesus kung tayo mismo ay malayo sa kanya.

Our Intention

Kung nakikita at nararamdaman ng mga tao ang impluwensiya natin sa kanila, ano ang hangad natin na mangyari? Basta makita lang ba nila? Basta maramdaman nila? Hindi lang yun. Dalawang purposes ang binigay ni Jesus, ito ang magiging resulta kung hahayaan nating magliwanag ang ilaw na nasa ating mga Cristiano. Verse 16, “Pagliwanagin ninyo ang inyong ilaw sa mga tao, upang makita nila ang mabubuting gawa ninyo at pupurihin nila ang inyong Amang nasa langit.”  Tandaan nating ang hangad natin ay hindi lang “upang makita” ng mga tao ang gawa natin. May warning nga ang Panginoon sa 6:1 na, “Mag-ingat kayo at baka ang paggawa ninyo ng mabuti ay pakitang tao lang…”

Kaya magfocus tayo dun sa intensiyon na hindi lang maipakita kundi dun sa “mabubuting gawa.” Ito ang isa sa  mga intensiyon natin, na ang gagawin natin at sasabihin sa ibang tao ay yung mabuti at makakabuti sa kanila. Kung sa opisina ninyo, may isang tao na kailangan ng counseling at prayer, gawin mo ang magagawa mo para matulungan sila sa problema nila. Kung sa school ninyo may kaibigan kang hirap sa pag-aaral, tulungan mong matuto at magsikap mag-aral. Kung sa kamag-anak ninyo may kilala kang dumaraan sa mabigat na problema dahil sa relasyon ng mag-asawa o kaya ay pre-marital pregnancy, kailangan nila ng mga taong magpapakita ng pag-ibig sa kanila. At higit sa lahat, ang pinakamabuti nating magagawa ay ang madala sila sa Panginoon. Kaya samantalahin mo ang mga pag-uusap at kuwentuhan na madala sa conversations about the gospel. Puwede kang magsimula lang ng tanong, “Nakikita mo bang kumikilos ang Dios sa buhay mo?” O kaya ay, “May prayer request ka ba? Gusto kitang ipagpray.” 

[Testimonies from a school teacher, a student, a young professional, a father].

1. Ano sa tingin mo ang “role” na ibinigay sa iyo ng Dios bilang isang Cristiano sa [school, workplace, family]?
2. Puwede ka bang magbigay ng isang pangyayari kung saan nakita mo ang impluwensiya mo sa [kaklase, estudyante, kaopisina, kamag-anak] mo?
3. Anong isang simpleng bagay ang ginawa mo para sa kanila na sa tingin mo ay puwede ring gawin ng mga kasama natin sa church?

Lahat tayo may magagawa para makaimpluwensiya sa buhay ng ibang tao para sa ikabubuti nila. Basta ang intensiyon natin o pangarap ay magamit ng Dios para sa buhay ng iba. Pero hindi ito ang primary intention natin. Secondary lang ang pagbabago ng buhay ng mga tao. Ang primary ay “upang makita nila ang mabubuting gawa ninyo at pupurihin nila ang inyong Amang nasa langit.” The glory of God is our primary intention. Kapag itong mga tao na ito ay nakita ang pagkilos sa buhay nila at nakita nilang ginamit tayo ng Dios sa kanila, hindi lang sila sa atin magpapasalamat, lalo naman na magpupuri sila sa Dios.

Kaya nga sa sulat ni Pablo kay Tito ay may bilin na ang mga babae ay magmahal sa “kanilang asawa at mga anak, maging marunong sa pagpapasya, kung ano ang nararapat, malinis ang isipan, masipag sa tahanan, mabait at nagpapasakop sa asawa, upang hindi mapintasan ang salita ng Dios na ating itinuturo” (Tit. 2:4-5). Kung hindi tayo mamumuhay bilang mga tunay na tagasunod ni Jesus at hindi makita ang liwanag natin, mapipintasan ng mga tao hindi lang tayo kundi mismong ang Dios. Ganundin sa mga aliping naglilingkod sa kanilang amo, binilinan na “ipakita nilang sila’y tapat at mapagkakatiwalaan.” Bakit? “Nang sa ganoon, maipapakita nila sa lahat ng kanilang ginagawa ang kagandahan ng ating mga itinuturo tungkol sa DIos na ating Tagapagligtas” (Tit. 2:10).

Sa pamamagitan ng gawa natin, dalawa ang magiging tugon ng mga tao, maaari nilang pintasan ang Dios o maaaring makita nila ang kagandahan at kadakilaan ng Dios. Kung itinuturing natin ang ating mga sarili na anak ng ating Ama na nasa langit, ang hangad natin dapat ay kung ano ang makapagbibigay sa kanya ng karangalan. Ito ang dahilan bakit tayo nabubuhay, iniligtas, at magpapatuloy sa paggawa ng mabuti.

Sa bandang huli masasabi natin na ang buhay natin at lahat ng nangyayari at ginagawa natin ay para sa Dios. Our identity is not really our identity, but a God-given identity. Our influence is not really our influence, but God’s influence. Our intention is not really our intention, but God’s intention. Letting our light shine and making a difference in the lives of other people is not really about us or about others, it is about God. It is about God.