Mag-ipon ng Kayamanan sa Langit

July 17, 2011  |  By Derick Parfan  |  Scripture: Matthew 6:19-24

Dalawa ang extremes kung ang pag-uusapan ay pera. Sa isang banda ang iba iniisip na ang pera ay masama. Kaya ipinagbili nila lahat ng ari-arian nila, at nabuhay na simpleng-simple lang. Parang mga ermitanyo at mga namumundok. Akala nila mas magiging espirituwal sila at mas mapapalapit sa Dios kung malayo ang pera sa kanila. Pero hindi itinuturo sa Biblia na “money is evil” kundi “the love of money is the root of all kinds of evil” (1 Tim. 6:10).

Unang extreme na dapat nating iwasan ay yung kaisipang “money is bad.” Tinatawag ito ng iba na “poverty theology.” Pero sa tingin ko bihirang-bihira na ang ganito ngayon dahil sa sobrang materialism sa society natin. Mas commmon ang kabilang extreme, ang kaisipang “money is god.” Ito ang kaisipang hangga’t mas marami kang pera at makukuha mo ang mga materyal na bagay, mas magiging masaya ka, mas magiging secured, mas magiging successful ka. Kaugnay din nito ang “prosperity theology,” ang kaisipang kung mas espirituwal ka, tiyak na mas malaking pagpapalang materyal ang tatanggapin mo.

Money is not bad; but money is not god, either. Ang pera at mga materyal na bagay na pag-aari natin ay hindi masama na dapat iwasan, ngunit hindi rin ito Dios na dapat sambahin. Iisa lang ang Dios at iisa lang ang ating Panginoon. Ang pera at paggamit nito ay mabuti kung gagamitin para sa kaharian ng Dios.

Download audio

Malaking tukso ang pera para makalimutan natin ang misyon natin para sa kaharian ng Dios, para malayo tayo sa mga layunin ng Dios sa buhay natin at para sa buong mundo. Kaya’t maraming beses na itinuturo ni Jesus ang tungkol sa pera. Sabi ni Randy Alcorn, founder ng Eternal Perspectives Ministries, “15 percent of everything Christ said relates to this topic—more than his teachings on heaven and hell combined” (The Treasure Principle, p. 8). Kaya dito sa Mateo 6:19-24, gustong itama ni Jesus ang kaisipan ng mga Pariseo na nagsisikap na magkulimbat ng maraming kayamanan dahil ang pera at materyal na bagay ay senyales ng “divine favor” o “blessing” galing sa Panginoon. Kung masama at makasalanan, maghihirap ka. Kaya tuloy nagiging madamot sila sa pagbibigay at pagtulong sa kapwa.

Gusto rin ng Panginoon na itama ang kaisipan natin ngayon, na sa sobrang pagpapahalaga natin sa pera nakakalimutan nating may mga bagay na higit na mahalaga. Sa sobrang kapit natin sa pera at paggastos para lang sa sarili nating kagustuhan at higit sa mga kailangan, kinakalimutan nating may layunin ang Dios sa buhay natin para sa mga taong naghihirap at wala pang pagkakilala kay Jesus dito sa Pilipinas at sa ibang bansa.

Sabi niya sa verse 19, “Huwag kayong mag-ipon ng kayamanan…” Hindi dito ipinagbabawal ni Jesus ang pag-iipon ng kayamanan. Hindi niya sinasabing ipamigay natin lahat ng pera natin at mga ari-arian natin, malibang ganyan ang pagkatawag sa atin ng Panginoon. Ang sinasabi pa nga niya ay mag-invest tayo. Ang ipinagbabawal niya ay ang pag-iipon ng kayamanan sa maling lugar. Ang utos ni Jesus dito ay isang negatibo sa v. 19 (“huwag kayong mag-ipon…”) at isang positibo sa v. 20 (“sa halip, mag-ipon kayo…”). Ang kayamanan dito ay maaaring tumukoy sa pera, mga pag-aari, at anumang materyal na bagay na pinahahalagahan natin. At araw-araw, meron tayong mga desisyong ginagawa tungkol sa pera o kayamanan. Lahat ng tao nag-iipon ng kayamanan – yung iba naghahanap pa lang, yung iba nagpaparami na. Pero ang tanong, saan ka nag-iipon? Bakit ka nag-iipon dun? Ano ba ang akala mo sa pera? Sino ba ang panginoon mo? Sasagutin natin ‘yan isa-isa, at dalangin ko na all of us will make the right choice everyday in making investments na wais, hindi dun sa lugi, kundi doon sa kikita ng malaki.

My role as pastor is to help you make the right investment. Kung gusto mong magkaroon ng magandang investment na garantisadong kikita, hindi sa stock market trend tayo titingin, hindi sa mga business newspapers, hindi sa mga financial advisors, kundi sa Salita ng Dios. God is the wisest Financial Adviser, ever. Tandaan niyong I’m not concerned with your money, I’m concerned with your joy. Your true happiness. That’s why I’m preaching about money for three Sundays, kahit maaaring sensitive ang mga mabanggit ko, kahit alam kong maraming natitisod pag pera ang pinag-uusapan at umaalis sa church, kahit alam kong hindi kayo magiging comfortable o convenient sa ilang mga sasabihin ko. Dahil ito naman ang sabi ni Jesus sa atin:

Huwag kayong mag-ipon ng kayamanan para sa inyong sarili rito sa mundo, dahil dito ay may mga insekto at kalawang na sisira sa inyong kayamanan, at may mga magnanakaw na kukuha nito. Sa halip, mag-ipon kayo ng kayamanan sa langit, kung saan walang insekto at kalawang na naninira, at walang nakakapasok na magnanakaw (6:19-20).

Dalawang Paglalagyan ng Kayamanan

May dalawa tayong pagpipilian kung saan natin ilalagay ang ating kayamanan. Sinabi ni Jesus na dalawa ang maaaring paglagyan ng kayamanan natin. We have two investment opportunities. Ang isa ay dito sa mundo, para sa pansariling interes at para sa mga bagay na walang kinalaman sa kaharian ng Dios. Ang isa ay sa langit, mga bagay na para sa Dios, sa kanyang kaharian, at ayon sa kanyang layunin. Ang utos niya sa atin ay hindi “huwag mag-ipon ng kayamanan.” Ang utos niya ay “mag-ipon ng kayamanan sa tamang lugar.” At ang tamang lugar ay sa langit. Huwag sa mga bagay na pansarili kundi sa mga bagay na para sa Dios. Huwag sa mga bagay na pansamantala lang, kundi sa mga bagay na pangwalang-haggan. Huwag para sa paghahari ng Kaaway dito sa lupa, kundi sa paglaganap ng kaharian ng Dios sa buong mundo. Huwag sa mga bagay na ayon sa sarili lang nating kagustuhan o ambisyon kundi sa mga bagay  na ayon sa kalooban ng Dios. Huwag sa mga bagay na makapagpapalaganap ng kasalanan at kasamaan, kundi sa makapaglalaganap ng mabuting balita at katuwiran. Ang pagtatrabaho, paggastos, pag-invest, pagnenegosyo, at pagbibigay ay doon dapat nakatingin sa langit, hindi sa mga makamundong bagay.

Alam nating ang ganitong klaseng paghawak sa pera at kayamanan ay makapagbibigay karangalan sa Dios. Pero hindi lang yun, para din sa ating ikabubuti. Sabi ni Jesus, wag mong ilagay ang pera mo dito sa lupa, sa halip mag-ipon ka “para sa iyong sarili” ng kayamanan sa langit. Sinabi niya yun? Oo. Sa salin ng ASD at MBB, sa verse 19 lang ito makikita. Pero sa orihinal na salin ay makikita din ito sa verse 20, tulad ng sa ESV (“but lay up for yourselves treasures in heaven”) at Ang Biblia (“kundi magtipon kayo para sa inyong sarili ng mga kayamanan sa langit”).

Nag-iipon tayo ng kayamanan sa sariling interes natin. Hindi lang tayo nagtatago ng pera para maingatan, kundi para kumita din. Kung baga sa bangko, mamimili ka kung ano yung “subok na matatag,” kung ano yung “you’re in good hands.” Kung baga sa negosyo, ilalagay mo yung pera mo dun sa kikita ka ng mas malaki hindi dun sa malulugi ka. Ipinagbabawal ni Jesus ang mag-ipon ng kayamanan para sa sariling interes dito sa lupa. Pero hindi niya ipinagbabawal ang pag-iipon ng kayamanan sa sariling interes. Hinihikayat pa nga niya, “Lay up for yourselves treaures in heaven.” Oo nga’t pangunahin ang interes ng Dios, pero hindi ibig sabihin noon na hindi na tayo mag-iisip ng para sa sarili natin. God wants what is for his glory and for our good. Ang tawag ni Alcorn dito ay “enlightened self-interest.” Sinasabi dito ni Jesus na gawin natin ang pinakamabuti para sa sarili natin. Hindi yung sa tingin nating pinakamabuti para sa sarili natin, kundi yung alam ng Dios na pinakamabuti para sa atin.

At alam niyang mas makakabuti sa atin ang pag-iipon ng kayamanan sa langit, sa halip na sa lupa. Bakit? Dito sa mundo, ang mga damit at papel ay puwedeng kainin o sirain ng mga insekto at hindi na mapakinabangan. Kung di man kaya ng insekto dahil gawa sa metal, puwede namang sirain din ng kalawang at bumaba ang halaga o mawalan ng halaga. Itago mang mabuti at protektahan, puwede ring madale ng mga magnanakaw. Pero kahit pa ngayong panahon natin na advanced na ang technology at kayang-kayang ingatan ang kayamanan para hindi mawala, dapat tandaan nating mawawala din ang lahat ng ito at mamamatay din tayo. Hindi natin ito madadala sa kabilang-buhay. Iiwan din natin ito sa mga taong hindi naghirap para dun.

Isang hangal ang mag-ipon ng kayamanan sa lupa tulad ng sa talinghaga ni Jesus tungkol sa isang mayamang nag-iipon nang nag-ipon tapos namatay agad (Luc. 12:20). Kaya sabi ni Jesus, na isang paraan para mag-ipon ng kayamanan sa langit ay, “ipagbili ninyo ang mga ari-arian ninyo at ipamigay ang pera sa mga mahihirap, upang makaipon kayo ng kayamanan sa langit. Doon, ang maiipon ninyong kayamanan ay hindi maluluma o mauubos” (Luc. 12:33). Good deal, right? Sabi ni Piper, “The more sacrificially generous you are on earth, the greater will be your enjoyment of heaven” (What Jesus Demands from the World, p. 269). Wise investment talaga ang yamang ginamit para sa Dios. Ang yamang inilagay sa kaharian ng Dios ay magbabalik sa atin ng yamang hindi masisira (permanent), hindi mawawala (safe and secure), at hindi mauubos (inexhaustible). We should not just be concerned about heaven, but maximizing our joy in heaven. May kinalaman dun ang paggamit natin ng pera ngayon. Oo nga’t ligtas na tayo dahil sa ginawa ni Jesus. Pero sinasabi din niyang may rewards pa sa langit na mas malaki kung mas tapat tayo sa yamang ipinagkatiwala niya sa atin.

Dalawang Pagnanasa ng Puso

Mamimili tayo kung ano ang mas wais sa dalawang paglalagyan ng kayamanan. Bukod dun, nakasunod dito ang dalawang pagnanasa ng puso natin. Sabi sa verse 21, “Sapagkat kung nasaan ang inyong kayamanan, naroon din ang inyong puso” (sa Luc. 12:34 din). Ito ang dahilan kung bakit dapat piliing mag-ipon ng kayamanan sa langit. Paraphrase, “Kung saan mo inilalagay ang iyong kayamanan, doon din patutungo ang puso mo.” Totoo ngang ang pinaglalagyan natin ng ating kayamanan, pinagkakagastusan, at pinag-iipunan ay nagpapakita kung ano ang nasa puso natin. Nagpapakita kung ano ang mga bagay na mahalaga at itinuturing nating kayamanan. Kung ano ang sinasamba natin. Nagpapakita ito kung ano ang pangarap natin, nais natin, pinakamimithi natin.

Bukod dun, may isang bagay na gustong bigyang-diin dito ang Panginoon. Ang future tense dito (“there your heart will be also”) ay nagpapakita ng magiging resulta na nakadepende kung saan natin ilalagay ang yaman natin. Kung nasaan ang kayamanan natin, susunod ang puso natin. We lead our heart where our money goes. Paliwanag ni Alcorn: “But what we do with our money doesn’t simply indicate where our heart is. According to Jesus, it determines where our heart goes. This is an amazing and exciting truth. If I want my heart to be in one particular place and not in another, then I need to put my money in that place and not in the other” (Randy Alcorn, Money, Possessions and Eternity, p. 101).

Kung ang isang tao ay wala pang malalim na paghahangad sa kaharian ng Dios at mga bagay na may kinalaman dito (tulad ng pag-eebanghelyo, pagtulong sa mahihirap, pagmimisyon, pagnenegosyo para makapagbigay ng maraming trabaho at magamit ang kinikita sa pagsuporta sa gawain ng misyon, o tamang pabudget ng pera para matuto ang mga anak at lumaki nang may disiplina) – ipinapakita sa talatang ito na isang paraan para lumalim ang puso natin sa kaharian ng Dios at hanap-hanapin ito (6:33) ay ilagay natin ang pera natin sa mga bagay na may kinalaman sa misyon ng Dios at hindi lang ambisyong makamundo at pansarili.

Tingnan mo kung nasaan ang puso ng isang taong tapat sa pagbibigay ng sa misyon ng iglesia. Pero yung 10% lang ng income niya hirap na hirap pa tapos sasabihing kulang naman ang bigay ng Dios, asahan mong ang puso niyan malayo sa church. Kung machallenge kang magbigay sa isa sa mga misyonero natin sa mga Muslim, hindi ba’t mas mapapalapit ang puso mo sa pag-abot sa mga Muslim?

Kung gusto naman nating ang puso natin ay tuluyang umibig sa mga materyal na bagay, ilagay natin ang pera natin sa mga bagay na makamundo at walang kinalaman sa kaharian ng Dios. Mamili ka kung saan mas sulit na dalhin ang puso mo. Hindi ka puwedeng kumanta ng “Sana dalawa ang puso ko,” kasi isa lang ‘yan. Ilagay natin sa tamang paglalagyan. Mamili ka ngayon kung saan mo ilalagay ang kayamanan mo.

Dalawang Pananaw sa Buhay

Dalawang paglalagyan ng kayamanan. Dalawang pakakanaisin ng puso. Bukod dito mamimili din tayo ng dalawang pananaw sa buhay. Sabi ni Jesus sa v. 22-23, “Ang mata ang nagsisilbing ilaw ng katawan. Kung malinaw ang iyong mata, maliliwanagan ang buo mong katawan. Ngunit kung malabo ang iyong mata, madidiliman ang buo mong katawan. Kaya kung ang nagsisilbing ilaw mo ay walang ibinibigay na liwanag, napakadilim ng kalagayan mo.” Ang mata dito ay ginamit na paglalarawan sa klase ng perspektibo o pananaw natin sa buhay (na isinalarawan na “katawan”). Ang pananaw natin sa buhay, lalo na dito tungkol sa pera, siyang nagbibigay pang-unawa at direksiyon sa buhay natin.

Ang malinaw na mata ay nakakakita ng malinaw kahit sa malayo. Ang myopia o nearsightedness (tulad ng mata ko) ay hanggang malapitan lang. Maraming mga Cristiano ang myopic sa pananaw sa buhay. Nakatingin lang sa mga bagay na hanggang dito lang sa buhay sa mundo. Sa abot-tanaw lang, sa mga pansamantalang bagay lang. Nakatingin sa mga bagong model ng cellphones, pero maluluma din yun. Nakatingin sa pag-iipon ng malaki para sa pagpapatayo ng bahay, pero kapag nagkasunog at lumindol mawawala din yun. Nakatingin sa paggastos sa mga entertainment, pero ang hindi naman makapagbibigay yun ng totoong kagalakan.

Warning ito sa lahat sa atin na maging tama ang pagtingin natin sa kayamanan. Napakasaklap na mamuhay na bulag sa totoong silbi o gamit ng kayamanan. Hindi maganda ang pananaw ng mga taong nakatingin lang sa kayamanan at paggamit nito para sa mga bagay na pansarili lang. Warning ni apostle James na kahit maenjoy pa ng mayayaman ang pera nila kung di naman sila nag-iipon sa langit ay mawawala rin ang mga ito at kapighatian din ang dulot sa kanila (James 5:2-3). Ganito rin ang warning na nais ipabigay ni Paul kay Timothy para sa mga mayayamang hindi nakukuntento sa kung ano ang meron sila at nagmamahal sa salapi (1 Tim. 6:8-10).

Bukod sa warning, naroon ang encouragement ni Jesus na magkaroon tayo ng eternal perspective. Kung ang pagtingin mo sa kayamanan ay siyang magagamit para sa mga bagay na pang-walang-hanggan at para sa kaluwalhatian ng Dios, ang buhay mo ay doon din ang tungo. Magkakaroon ng magandang direksiyon at layunin ang buhay ng isang taong ipinamumuhay para sa mga bagay na para sa kaharian ng Dios. Ang 80 years maikli lang. Pero ang 80 billion years pagkatapos nito yun ang mas mahalaga. Ang daming tao ngayong na kung hindi sa kanila makakarating ang mga misyonero, 100 trillion years at higit pa na maghihirap sa parusa ng Dios sa impierno. Samantalang ang dami-daming Cristiano, ang pinoproblema kung paano mahuhulugan ang biniling entertainment showcase, kung paano mababayaran ang mga interes sa credit card. Paano nga, ang perspective natin hindi eternal perspective.

Kaya kailangan natin magsuot ng corrective lens. Walang iba kundi ang salamin ng Salita ng Dios. Kung babad ka sa TV at Internet, asahan mong ang pananaw mo sa buhay ay puro sa mga materyal na bagay lang. Pero kung babad ka sa Salita ng Dios, siguradong magkakaroon ka ng eternal perspective kasi makikita mo ang buhay at ang mundong ginagalawan natin ayon sa pagtingin dito ng Dios.

Dalawang Panginoon

Sa usaping pera, pinamimili din tayo ng Dios kung sino ang gusto nating maging panginoon natin, kanino tayo magpapaalipin. Siyempre ayaw nating paalipin kaninuman. Pero ang totoo, lahat ng tao alipin. Ang salitang “serve” sa v. 24 ay galing sa verb na douleuo, na ang noun ay doulos o alipin. May sinusunod tayo, may panginoon, may pinaglilingkuran at sinasamba. Ang tanong lang, sino o ano? Verse 24, “No one can serve two masters, for either he will hate the one and love the other, or he will be devoted to the one and despise the other. You cannot serve God and money.” Sa literal ang “money” sa dulo ng verse 24 ay mamonas (kaya sa KJV ay “mammon”), salin mula sa salitang Aramaic na tumutukoy sa “property, wealth, earthly goods” (Friberg, Analytical Lexicon, p. 253). Ayon din kay Friberg, ito ay “personification” ng Syrian god of riches Mammon. Ito ay karaniwang ginagamit na may derogatory (negatibo) sense na “materialistic, anti-godly, and sinful” (Theological Dictionary of the New Testament, 4:389). Dito sa verse 24, pinamimili tayo, Dios o Pera?

Hindi masama ang may pera at mga materyal na bagay, pero kung ito ang nagiging dios, ito ang nagdidikta ng mga pangarap mo, mga pinahahalagahan mo, nagiging masama at karibal ng dios. Materialism is idolatry. Ang relasyon natin sa Dios dapat exclusive relationship. If he is Lord, he is our only Lord. If he is God, he is our only God. If we worship and serve him, we worship no one and nothing else. No one can serve two masters.

Hindi iniuutos ni Jesus na, “Don’t serve two masters.” Ang sabi niya, “No one can.” Imposibleng dalawa ang panginoon. Sabi ni Randy Alcorn (Money, Possessions and Eternity), may mga relationship na hindi exclusive. Halimbawa, puwedeng dalawa ang employer mo, kung magtatrabaho ka naman sa kanila ng magkaibang oras. Puwedeng lima ang kaibigan ko. Walang masama doon. Pero hindi pwedeng dalawa ang asawa ko. Ang pag-aasawa exclusive relationship. Ang relasyon natin sa Panginoon, exclusive din. Kung hindi idolatry na yun. Imposibleng ibigin natin nang buong puso ang Dios kung mahal din natin ang pera.

Sabi ng Panginoon, kung magiging devoted tayo sa pursuit of worldly riches, lalayo ang relasyon natin sa Dios. Kung matututo naman tayong isakripisyo ang pera at handang magbigay generously sa nangangailangan, sa misyon at ministeryo, ang puso naman natin ay mapapalapit sa Dios. Tama ba yun? Tingnan ninyo halimbawa, sobrang busy sa trabaho at overtime, ayan tuloy napapabayaan ang pagsamba sa Dios. O sa paggastos ng pera, pagbili ng bagong gadgets o brand new car na katagal-tagal huhulugan, ayan tuloy nawawalan ng puwang sa kalayaang magbigay ng malaki sa misyon at ministeryo ng church. Barya-barya na lang. Kung ano na lang ang matira.

Sino ba talaga ang Dios natin? Mamimili tayo ngayon, who is more worthy of our worship and devotion? God or Money? Obviously, ang magiging sagot ninyo, “Of course, God!” Pero yun din ba ang sinasabi ng inyong credit card statements, ng mga resibo ninyo, ng money-related decisions na ginagawa mo araw-araw?

Pipili ng Isa lang, Hindi Puwedeng Dalawa

Sa dalawang paglalagyan ng kayamanan – ano ang pipiliin mo? Dito sa lupa o doon sa langit? Sa dalawang pagnanasa ng puso – ano ang pipiliin mo? Sa materyal at makamundong bagay o doon sa kaharian ng Dios? Sa pananaw sa buhay – ano ang pipiliin mo? Yung pananaw na 80 years lang o yung pananaw na hanggang 80 billion years? Sa pagiging alipin, kaninong panginoon o dios ka pasasakop? Sa Pera o sa Panginoong Jesus? Mamili ka, hindi puwedeng pareho. Hindi puwedeng namamangka sa dalawang ilog. You cannot have the best of both worlds!

Kailangan tayong gumawa ng desisyon. Kung wala kang desisyon na gagawin ngayon tungkol sa paggamit mo ng pera, ang desisyon mo pa rin (by default, by nature) ay ilagay ang kayamanan sa mga bagay na pansarili lang at walang kinalaman sa kaharian ng Dios. Pero mabuti ang Dios, gusto ng Panginoong Jesus na magkaroon tayo ng mas malaki at mas maraming rewards pagdating sa langit. Grace ito ng Panginoon sa atin. Hindi dahil sa pinaghihigpitan tayo at ayaw niyang maenjoy natin ang buhay natin ngayon. Jesus wants to maximize our joy – here on earth and for all eternity.

Sabihin mo sa kanya ngayon, “Simula ngayon, Panginoon, hindi na ako dito sa mundo mag-iipon ng kayamanan, kundi sa langit at sa iyong kaharian. Simula ngayon, ang puso ko ay ibabaling ko sa mga bagay na makapagbibigay karangalan sa iyo. Simula ngayon, titingin ako hindi lang sa buhay ngayon, kundi hanggang sa kabilang buhay na inilaan mo sa amin. Simula ngayon, tatalikuran ko na at hindi na sasambahin ang Pera kundi buong pusong sasamba at magpapasakop sa iyo sa paggamit ng pera at mga materyal na bagay na ipinagkatiwala mo sa akin. Sa tulong ng Espiritu at sa pangalan ng Panginoong Jesus, Amen.”