We put our trust in the things we have. Like our job and money to give us security but we end up disappointed and unhappy; like our gadgets to help us get things done and be more productive but we end up more distracted and disconnected to people. We also put our trust in the people we have. Like our parents to give us attentive love and care but we end up hurt and neglected; like our spouse to give us the love we long for but we end up unsatisfied; or our children to fulfill the dreams we fail to achieve but we end up using them; or our president to save our country but we end up disappointed.
At ganun din naman ang Israel sa kanilang hari, tulad ni Haring David. Ang hari naman sa panahon nila ay ibinigay ng Panginoon sa kanila to represent God’s rule to them, to save them from their enemies, to make them secure and unafraid. Kaya merong mga psalms na tinatawag na royal psalms. These psalms are “concerned with the Davidic monarchy as the vehicle of blessing for the people of God” (ESV Study Bible). Examples are Psalms 2, 72, 110. And what we will study today are Psalms 20-21, psalm of David, written by David or written for David. Psalm 20 is a prayer for the king. “May the Lord answer you…O Lord, save the king!” (20:1, 9). Psalm 21 is a thanksgiving for answered prayer. Prayer and thanksgiving. Nagpapakita na, ultimately, their trust is not in David but in the God of David. Dahil kung sa hari sila magtitiwala – o kung kanino man – they will end up disappointed. Pero kung sa Diyos, he never fails to those put their trust in him. Never.
Kaya titingnan natin ngayon kung ano ang invitation sa atin ng Psalms 20-21.
Look to Jesus the Messiah-King (20:1-5)
Mapalad ang Israel dahil meron silang hari na tulad ni David. Unlike our president na walang takot sa Diyos. Dahil dito sa verses 1-5 malinaw na si David ay nananalangin sa Diyos: ” Meron silang mga kaaway, sa Diyos siya humihingi ng tulong para magtagumpay. These verses are a call to the people of Israel to join David in that prayer. To express na gusto rin nilang sagutin ng Diyos ang mga prayers ni David. Di tulad ng maraming mga Filipino ngayon na sa halip na manalangin para sa pangulo, kung anu-anong pamababatikos ang ginagawa. “Pakinggan ka sana ni Yahweh…Nawa’y ipagkaloob niya ang iyong mga hangarin…Ibigay nawa ni Yahweh ang lahat mong kahilingan” (vv. 1, 4, 5), yan ang prayer nila for David. And they were letting them know that they were behind him. His victory is their victory. That was very encouraging for a leader to hear from his people. Anu-ano ang prayers nila?
God’s protection (20:1). “Pakinggan ka sana ni Yahweh kapag ika’y nagdurusa! At ang Diyos ni Jacob ingatan ka sana.” Meron silang mga kaaway, they need God’s protection. Si Yahweh ang kailangan nila. Yan ang pangalan ng Diyos ni Jacob, na iningatan ng Diyos laban sa kanyang kapatid na si Esau na may malaking galit sa kanya. Siya ang Diyos ng bansang Israel (na bagong pangalang ibinigay ng Diyos kay Jacob) na iniingatan palagi ng Diyos laban sa kanilang mga kaaway kapag sila ay nagtitiwala sa kanya. Siya ang Diyos ni David na nag-ingat sa kanya laban sa kanyang kaaway na si Saul na haring pinalitan niya.
God’s presence (20:2). “Mula sa Templo, ikaw sana’y kanyang tulungan, at mula sa Zion, ikaw ay kanyang alalayan.” Ang Mt. Zion ay tumutukoy sa lungsod ng Jerusalem, the city of David, the city of God. At sa sentro nito ang templo, the house of God, kung saan naroon nananahan ang presensiya ng Diyos. Ang tulong na kailangan nila ay ang presensiya ng Diyos. If God’s presence does not go with them, there is no hope of victory. At paano mananahan ang presensiya ng Diyos sa mga taong makasalanan? Even David was a sinner, a great sinner. Naghahandog sila para mapatawad ng Diyos ang mga kasalanan nila at matanggap sila.
God’s pardon (20:3). “Ang handog mo nawa ay kanyang tanggapin, at pahalagahan niya ang lahat nang iyong haing susunugin.” Offering sacrifices were a priestly duty, not kingly. Inaalay ito ng mga pari para sa hari at para sa bayan ng Israel. Maging si David ay humihingi ng tawad sa Diyos (Psalm 51).
At this point we need to realize na ultimately this psalm is not about David. Yes, mahalaga ang role ng isang hari. “Everything rises and falls with leadership,” (John Maxwell). Yes, David was king, but only a human king, limitado ang kanyang kapangyarihan. Maging siya ay humihingi ng tulong sa Diyos, the true King of Israel. Not just a human king, he was also a sinful king. He also needs God’s saving grace. This psalm helps us, then, look to Jesus as our Savior-King. Ang pagdating niya ay pagdating ng preseniya ng Diyos. He was fully Man, fully God. Nagtagumpay siya laban kay Satanas, laban sa kamatayan at laban sa kasalanan. Inako niya ang ating mga kasalanan, siya ang naging handog na pinatay para sa atin. We received forgiveness through Jesus. Nabuhay siyang muli to secure the answer to the prayers of David and to the prayers of all of God’s people. Umakyat siya sa langit, naupo sa kanan ng Diyos and now interceding for us daily. We pray to him because we have a King who prays for us.
God’s purposes (20:4, 5). “Nawa’y ipagkaloob niya ang iyong hangarin, at sa iyong mga plano, ika’y pagtagumpayin. Sa pagtatagumpay mo kami ay magbubunyi, magpupuri sa Diyos sa aming pagdiriwang. Ibigay nawa ni Yahweh ang lahat mong kahilingan.” Ang puso ni David ay para sa bayan ng Diyos, ang mga plano niya ay para sa karangalan ng Diyos. Pero maging ang puso niya ay nababahiran ng makasariling hangarin. Unlike Jesus! Yes, we ask na tulungan ng Diyos na tuparin ang mga plano’t pangarap natin. But we submit everything according to his will. Your kingdom come, your will be done! At tandaan nating si Jesus ang katuparan ng lahat ng kahilingan sa mga panalanging ito. Jesus is God’s protection for us, Jesus is God’s presence for us, Jesus is God’s pardon for us, Jesus is the fulfillment of all of God’s purposes for us. Look to Jesus as our Savior-King! Always!
Trust in Jesus our Savior-King (20:6-9)
This psalm invites us to look to Jesus. And this psalm invites us to trust in Jesus our Savior-King. Bakit? Dahil sa pamamagitan ng pagliligtas na ginawa sa atin ng Panginoong Jesus, pinatutunayan ng Diyos na…
Our God is mighty to save (20:6). “Ngayon ko nalalaman na si Yahweh ang nagbigay, sa pinili niyang hari, ng kanyang tagumpay! Siya’y tinutugon niya mula sa kalangitan, mga dakilang tagumpay kanyang makakamtan.” Ang “pinili niyang hari” sa literal ay “anointed” galing sa Hebrew mashach, kung saan galing ang “Messiah.” Si David kailangang iligtas ng Diyos. Si Jesus ang piniling Haring-Tagapagligtas ni David at ng lahat sa atin. Siya ang tulong at tagumpay na galing sa langit bumaba sa lupa at nagbigay sa atin ng kaligtasan. Ang tulong na ibinigay ng Diyos ay hindi lang galing sa lupa, kundi galing sa langit. He is mighty, he is powerful to save. So we trust him because…
Nothing else is mighty to save (20:7-8). “Mayroong umaasa sa karwaheng pandigma, at mayroon ding sa kabayo nagtitiwala; ngunit sa kapangyarihan ni Yahweh na aming Diyos, nananalig kami at umaasang lubos. Sila’y manghihina at tuluyang babagsak, ngunit tayo’y tatayo at mananatiling matatag.” Natakot ang mga Israelita nang makita nilang sasalakayin ulit sila ng mga Egyptians gamit ang kanilang mga kabayo at karwaheng pandigma. Ano ang tulong na kailangan nila? Ang Diyos, through Moses, ang naghati sa dagat para makatawid sila. At ang Egyptian army ay nalunod pagkatapos. Saan aasa itong mga Israelita ngayon? Sa army ba na meron sila? Sa reinforcements na galing sa ibang bansa? No! Nothing else is mighty to save us. Bakit tayo sa tao aasa? Bakit tayo sa pera aasa? Bakit tayo sa posisyon natin aasa? Kung ang Diyos lang naman talaga ang maaasahan natin. Hindi lang tayo ang may kailangan sa pagliligtas niya…
We have to pray even for “the mighty ones” to be saved (20:9). Itong mga Israelita, ipinagpepray ang kanilang hari, “O Yahweh, ang hari’y iyong pagtagumpayin; ang aming panawagan, ay iyong sagutin.” Ganyan din ang sulat ni Pablo kay Timoteo sa 1 Tim. 2:1-5, na ipanalangin natin ang ibang tao, lalo na ang mga nasa katungkulan dahil sila rin nais ng Diyos na maligtas, dahil wala ring ibang magliligtas sa kanila maliban sa Panginoong Jesus. We pray for our president hindi lang para maging maayos ang pamamahala niya, kundi para makilala niya kung sino talaga ang dapat na namamahala sa buhay niya; na mawala ang pagiging arogante niya and in humility submit to Jesus as his Savior-King.
We pray in the name of Jesus. Whether we pray for the president or for our unsaved friend, meron tayong confidence na pakikinggan ng Diyos ang prayers natin. Kasi we pray in the name of Jesus. At itong “name” ng Diyos ang paulit-ulit ding binabanggit dito sa Psalm 20: “the name of the God of Jacob” (v. 1) – ibig sabihin makapangyarihan ang pangalan ng Diyos, the name of Jesus is powerful, casting out demons, healing the sick, changing lives; “name of our God” (v. 5); “the name of the LORD our God” (v. 7) – hindi lang kapangyarihan ang tinutukoy dito kundi karangalan at reputasyon ng kanyang pangalan. Gagawin ng Diyos ang lahat ng dapat niyang gawin para matiyak na ang pangalan niya ang mapapapurihan. And when we pray in Jesus’ name, sinasabi nating ang ang kumpiyansa natin ay nakay Jesus na palaging nananalangin para sa atin, and the Father always answers the prayers of Jesus. Always. So we pray in Jesus’ name, amen.
Thanksgiving (21:1-7)
We look to Jesus in prayer. Then we trust him na sasagutin niya ang ating mga panalangin. SeeRom. 8:32. At dahil sa mga sagot niya sa ating mga panalangin, nagpapasalamat tayo sa kanya. At kahit di pa natin natatanggap lahat ng sagot sa mga prayers natin tulad ng trabaho, tulad ng dagdag na kita, tulad ng pagbabago sa anak, tulad ng pagbabago sa asawa, tulad ng pagbabago sa bansa natin, tulad ng pagbabago sa sarili natin, we still thank him. Bakit? Dahil kinikilala natin na limpak-limpak na biyaya na ang natanggap natin at naeenjoy natin ngayon dahil kay Cristo.Psalm 21, katambal yan ng Psalm 20, invites us to thank God for all the blessings of being in union with Jesus. See Eph. 1:3. Dito sa Psalm 21, anu-ano yun?
Joy of answered prayer (21:1). “Natutuwa ang hari, Yahweh, dahil sa bigay mong lakas, dahil sa iyong tulong siya ay nagagalak.” Nanalangin si David na bigyan sila ng tagumpay, God gives them victory again and again. At ang resulta nun ay kagalakan na galing sa Diyos. Hindi lang kagalakan (“how greatly he exults”), kundi nag-uumapaw na kagalakan.
Grace (21:2). “Iyong ibinigay ang kanyang inaasam, ipinagkaloob mo (o hindi mo ipinagkait, you have not withheld) ang kanyang kahilingan.” Walang obligasyon ang Diyos na ibigay ang hiling ni David, at sagutin ang mga prayers natin. We don’t deserve it. Pero ibinigay niya not because we are good enough, deserving enough, worthy enough, but because of his grace. Because Jesus is good and deserving and worthy.
Rich blessings (21:3). “Nilapitan mo siya’t lubos na binasbasan, dalisay na gintong korona, sa ulo niya’y inilagay.” Nabasbasan na si David bilang hari, nasa kanya na ang korona. But because of what God has done for him, parang doubly crowned pa siya. Nadoble pa ang biyaya sa kanya, “with rich blessings.” In Jesus, we have received grace upon grace, blessings upon blessings. Nasa atin na nga ang lahat ng kailangan natin, dinadagdagan pa niya, binibigyan pa niya tayo ng rewards. Not only is God gracious, he is super generous.
Life eternal (21:4). “Humiling siya ng buhay at iyong ibinigay, ng mahabang buhay, na magpakailanman.” This verse cannot possibly be applied to David. Pagkat si David ay namatay din eventually. Pero ang Panginoong Jesus pinatay din pero sa ikatlong araw ay muling nabuhay para ang lahat ng nagtitiwala sa kanya – ikaw, ako, pati si David – ay kung mamatay ay mabubuhay muli and we will live for all eternity with Jesus. Maraming tao dito sa mundo parang limpak-limpak ang kayamanan pero di naman nila maeenjoy nang matagal kundi maglalaho din. Pero tayo our riches will be eternal for we have life eternal in Jesus.
Glory and honor (21:5). “Dahil sa tulong mo, dakila ang kanyang karangalan, dangal at kadakilaan sa kanya’y iyong ibinigay.” Kahit ano pa ang sabihin ng mga kaaway ni David laban sa kanya, dahil ang Diyos ang nagbigay sa kanya ng tagumpay, sa Diyos din ang kanyang karangalan. Ganun din sa atin. Being in Jesus, di na mahalaga sa atin ang pagkilala ng tao. Our glory is not in our possessions, not in our achievements, not in the kind of people who surround us; our glory is in our relationship with Jesus.
Joy in God’s presence (21:6). “Pagpapala mo’y nasa kanya magpakailanman, ang iyong patnubay, dulot sa kanya’y kagalakan.” Sa ESV, “For you make him more blessed forever; you make him glad with the joy of your presence.” Ang kasiyahan ni David ay wala sa kanyang kayamanan o kapangyarihan bilang hari, kundi nakatali sa presensiya ng Diyos sa buhay niya. Ganun din sa atin. Being in Jesus, ang pagiging “blessed” natin ay forever, dahil Jesus will be with us forever. Mawawala ang kayamanan natin, mawawala ang mataas na pagtingin ng ibang tao sa atin, mawawala ang mga mahal natin sa buhay, pero makakapiling natin ang Diyos magpakailanman. And that is sure.
Eternal security (21:7). Sa Kataas-taasang Diyos ang hari ay nagtitiwala, dahil sa tapat na pag-ibig ni Yahweh, di siya nababahala.” He shall not be moved. Dahil ang Diyos na makapangyarihan sa lahat ang may hawak sa kanya. Because of Jesus, we are secured in the arms of the Father. Walang sinuman ang makakaagaw sa atin mula sa kanyang mga kamay. Walang anuman ang makapaghihiwalay sa atin sa pag-ibig niyang walang hanggan.
Ang lahat ng ito ay dapat nating ipagpasalamat sa Diyos. Salat ka man sa ibang bagay, nawalan ka man ng mahal sa buhay, patuloy mong alalahanin ang limpak-limpak na biyayang tinanggap mo na dahil kay Cristo. Lahat ito ay galing sa Diyos: “You have given him…you meet him…you set a crown…you gave life…your salvation…you bestow on him…you make him most blessed…you make him glad…” When we give thanks, we acknowledge that all the things we have are from him.
Faith in Future Grace (and Judgment) (21:8-12)
Ang Diyos ang nagsimula ng lahat ng mabubuting bagay na ito para sa atin. Hindi niya ipapaubaya sa mga kamay natin para tapusin. He will finish what he has started. Meron pa rin tayong mga kaaway – si Satanas walang tigil sa kanyang pag-atake para ibagsak tayo, ang mundong kinalalagyan natin ay patuloy sa paghatak sa atin sa kamunduhan, ang sariling kasalanan sa puso natin patuloy pa ring nakikipaglaban sa Espiritung nasa atin. Psalm 21:8-12 also calls us to hope in God to fight for us to the end. Paano tayo nakakasigurado diyan?
None can escape his judgment (21:8). “Your hand will find out all your enemies; your right hand will find out those who hate you.” He will “find out.” Walang makakatakas sa lahat ng mga kaaway ng Diyos. Kilala ng Diyos lahat ng mga kalaban natin. Walang makakalusot sa mga kamay niyang nagbibigay ng proteksyon para sa atin. Wala ring makalulusot sa lupit ng kanyang mga kamay kung magparusa.
They will be totally destroyed (21:9-10). “Sa kanyang pagdating, sa apoy sila’y susunugin, sa galit ni Yahweh, sa apoy sila’y tutupukin. Walang matitira sa kanilang lahi, sapagkat sila’y lilipulin ng hari.” Anumang galit natin sa mga taong lumaban sa atin, hindi maikukumpara sa bagsik ng galit ng Diyos laban sa kanyang mga kaaway. Susunugin. Tutupukin. Lilipulin. It is a terrible thing to fall into the hands of an angry God. Kaya kung hanggang ngayon kaaway ka pa ng Diyos, lumapit ka kay Jesus at humingi ng tawad sa Diyos. Sa atin na nakay Cristo, umasa tayo na lahat injustices na naranasan natin, lahat ng pang-aapi, lahat ng pang-aabuso ay hahatulan ng Diyos – either on the cross of Christ (for all who believed in him) or in hell for all eternity (for those who are still unrepentant). Makaligtas man sila sa hukuman ng tao, di sila makalulusot sa paghatol ng Diyos.
We have nothing to fear for God is on our side (21:11-12). “Sa masasamang balak nilang gawin laban sa kanya, walang anumang magtatagumpay sa mga plano nila. Sila’y kanyang papanain, sila’y uurong at patatakbuhin.” Anumang planuhin ng mga tao laban sa atin ay hindi magtatagumpay para tuluyan tayong ibagsak. Greater is he who is in us than he that is in the world. If God is for us, who can be against us? Libu-libo man ang sundalo ng mga kaaway, we only need an army of One to defeat them. As long as God is on our side, wala tayong dapat ikatakot. Kahit ano. Kahit sino. Hope in God to fight for you to the end.
Praise to God (21:13)
God accomplished our salvation – past, present and future. Iniligtas tayo ng Diyos, inililigtas tayo ng Diyos, at ililigtas tayo ng Diyos. Sa krus, tinalo ni Cristo ang ating mga kaaway. Sa araw-araw, siya ang nagbibigay sa atin ng tagumpay. Sa kanyang pagbabalik, tuluyan niyang lulupigin ang kasalanan, kamatayan, at lahat ng kasamaan. At the end of every victory, ang buong kaharian ng Israel ay nagdiriwang dahil sa tagumpay na bigay sa kanila ni Yahweh. Mula pa sa Exodus nang makatawid ang Israel sa Red Sea, umawit sila ng papuri sa Diyos. “Itong si Yahweh ay aking aawitan, sa kanyang kinamtang dakilang tagumpay; ang mga kabayo’t kawal ng kaaway, sa pusod ng dagat, lahat natabunan. Si Yahweh ang aking kapangyarihan at kalakasan, siya ang sa aki’y nagdulot ng kaligtasan. Siya’y aking Diyos na aking pupurihin, Diyos ng aking ama, aking dadakilain. Siya’y isang mandirigma; Yahweh ang kanyang pangalan” (Ex. 15:1-3). Dito rin saPsalms 20-21, we are invited to sing the praises of God who is mighty to save. “Sa pagtatagumpay mo kami ay magbubunyi, magpupuri sa Diyos sa aming pagdiriwang” (20:5). “Pinupuri ka namin, Yahweh, sa taglay mong kalakasan. Aawit kami at magpupuri dahil sa iyong kapangyarihan” (21:13)!
Yan ang gagawin natin ngayon. Kung ikaw ay naririto at wala si Cristo sa buhay mo, you don’t have any reason to sing. Pero kung nasa iyo na si Cristo, you have a lot of reasons to sing. Pinatawad ka niya? Sing praises! Sinagot niya ang prayers mo? Sing praises! Binabago niya ang buhay mo? Sing praises! Nararanasan mo ba ang joy na galing sa kanya sa kabila ng mga problema sa buhay? Sing praises! Limpak-limpak ba ang mga pagpapalang tinatanggap mo? Sing praises! Naniniwala ka ba na babalik siya at makakasama mo siya magpakailanman? Sing praises!
Treasuring Christ PH 